Είμαι ο Νίκος Κωστορρίζος και σας καλωσορίζω στο Serious taste.
Η ενασχόλησή μου με τη μαγειρική αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο, με αποτέλεσμα να διοχετευθεί στο παρόν blog. Αν και δεν αποτελεί το κύριο επάγγελμά μου, θεωρώ ότι η μαγειρική είναι σεβασμός προς τα παιδιά μας και τον ίδιο μας τον εαυτό. Είναι πολιτισμός, είναι προσήλωση στην εποχικότητα των υλικών, στον σεβασμό του κύκλου τους και στην υπομονή να τα φέρουμε στο τραπέζι μας στην ώρα τους. Είναι επικοινωνία, συμμετοχή, ενσυναίσθηση, ξεγνοιασιά. Είναι η δυνατότητα να βρεθούμε όλοι μαζί γύρω από ένα τραπέζι.
Η μαγειρική είναι αναμνήσεις. Συνήθως εξιδανικευμένες. Οι γευστικοί κάλυκες του καθενός έχουν διαμορφωθεί από το οικογενειακό του περιβάλλον και, στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό το ΄΄ιερό” περιβάλλον παραμένει στο απυρόβλητο κομμάτι των αναμνήσεων μας. Δυσκολευόμαστε να αναμετρηθούμε μαζί του καθώς κουβαλά την παιδική μας ανεμελιά και αθωότητα και συνεπώς είναι αδιαπραγμάτευτη η αξία του. Και όντως είναι καθώς, η θαλπωρή και η αγάπη των παιδικών μας χρόνων κάνει τις αναμνήσεις να μοιάζουν τέλειες. Και το φαγητό. Κυρίως αυτό. Όσο καλό ή μέτριο αντικειμενικά μπορεί να ήταν, η αγάπη που περνούσαν οι μανάδες μας μέσα από αυτό, μας αγκαλιάζει για πάντα. Πόσο καλό όμως ήταν πραγματικά;
Πόσο εύκολο είναι για κάποιον να το απομυθοποιήσει και, ξεκινώντας το μαγειρικό του ταξίδι να το ανακαλύψει;
Οι μανάδες μας μαγείρευαν εμπειρικά και ανταλλάσοντας συνταγές η μία με την άλλη. Δεν είχαν την πολυτέλεια για πειραματισμούς. Η οικογένεια έπρεπε να φάει. Σήμερα, σε εποχές μεγαλύτερης ευμάρειας, η εξέλιξη, η επιστήμη και η γνώση έχουν δώσει απάντηση σε όλα και έχουν διορθώσει τα κακώς κείμενα. Σήμερα δεν μαγειρεύουμε κάτι επειδή μια γιαγιά κάποτε στο χωριό το έκανε πρώτη και έτσι έμεινε. Ξέρουμε πλέον το γιατί και αυτό οδηγεί στην περαιτέρω εξέλιξη. Αρκεί να την ξέρουμε καλά. Να έχουμε κατανοήσει τις ”βάσεις”. Το κοκκινιστό και το αυγολέμονο π.χ. είναι μοναδικές γαστρονομικές συλλήψεις και αξίζει να τις γνωρίσουμε σωστά. Στη συνέχεια προχωράμε στις… gourmet αναζητήσεις μας. Αν και το gourmet σηκώνει τεράστια συζήτηση ως προς την ερμηνεία του..
Το blog περιστρέφεται γύρω από το σπιτικό, καλομαγειρεμένο, απλό αλλά όχι απλοϊκά φτιαγμένο φαγητό. Ελληνική και ευρύτερη μεσογειακή κουζίνα και περαιτέρω αναζητήσεις. Η έμφαση δίνεται στις ποιοτικές πρώτες ύλες και στη σωστή διαχείρισή τους, άρτια και τεκμηριωμένα και όχι στους εντυπωσιασμούς χωρίς ουσία. Ο στόχος είναι να ανεβαίνει μία συνταγή την εβδομάδα αλλά, μεγαλώνοντας 2 παιδιά και έχοντας και δουλειά με απαιτήσεις, μην το δένετε κιόλας.
Η σχέση μου με το κρασί αποτελεί ένα εξίσου τεράστιο κεφάλαιο στη ζωή μου. Έχοντας δοκιμάσει άπειρες ποικιλίες κρασιού και αποκτώντας γευστικό κριτήριο, θεωρώ ότι θα μπορούσα να προτείνω σε ένα φίλο με τι κρασί να συνδυάσει το φαγητό του. Οι προτάσεις για wine pairing όπως το λένε στο χωριό μου έχουν αυτή την προσέγγιση και ουδεμία πρόθεση να αντικαταστήσουν τους ειδικούς επί του θέματος.
Η μαγειρική δεν έχει όρια ούτε σύνορα. Μόνο που πρέπει να βάλουμε τα σωστά θεμέλια προκειμένου να τα ξεπεράσουμε. Να επενδύσουμε στις τεχνικές και στη κατανόηση των υλικών και της σωστής χρήσης τους και όχι στην αποστήθιση και αντιγραφή των συνταγών.
Σας καλωσορίζω λοιπόν στο τραπέζι μου και, αν νομίζετε ότι δεν αξίζει να επενδύσετε σε μαγειρικό χρόνο σκεφτείτε το εξής :
Οι πιο ωραίες αναμνήσεις της ζωής μας περιστρέφονται γύρω από ένα τραπέζι με καλομαγειρεμένο φαγητό και τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
